تعریف ادبیات دینی کودک و نوجوان

«هر نوشته و سروده­ای که منجر به تقویت باورهای مذهبی و دینی کودک و نوجوان بشود.»

با بررسی شعر کودک و نوجوان نمایان می­شود که بیشتر موضوعاتی که در ادبیات دینی مطرح می­شود. موارد زیر است:

• Ò الف) خدا و دعا
• Ò ب) قرآن
• Ò ج) نماز
• Ò د) معصومین
• Ò ه) «عاشورا» و «انتظار»،

• Ò برخی از شاعران کودک در اشعارشان، خدا را وجود لایتناهی و نوری عظیم و دست نیافتنی و دور از فضای کودکان معرفی می­کنند، در حالی­که خداوند می­فرماید: «من از رگ گردن به شما نزدیک ترم» و باید خداوند ملموس و نزدیک معرفی شود. در دهه­ی گذشته برخی از شاعران از جمله «عرفان نظر آهاری و آتوسا صالحی» توانسته­اند مرز بین انسان و خداوند را نزدیک­تر نشان دهند و با بیان روان و رسا و بالحنی صمیمانه و نگاهی خلاقانه خدا را در اشعارشان ملموس و نزدیک و صمیمی به کودک معرفی نمایند.

سرودن شعر با موضوعات دینی مذهبی، جزو موضوع های سهل و ممتنع است. در ابتدا خیلی راحت و آسان می­نماید ولی ورود به این حوزه، تخصص و شرایط لازم خود را می­طلبد. شعر مذهبی اگر بخواهد بر ذهن و زبان کودک تاثیر بگذارد، باید بسیار هنرمندانه و زیرکانه و غیر مستقیم بیان شود. اگر شعر دینی به شعار تبدیل شود قطعا برای مخاطب خود مفید نخواهد بود.

احساس می­شود نوعی ترس و نگرانی از بیان مطالبی صمیمانه­تر با خداوند وجود دارد. و این در حالی است که شاعران غیر مسلمان، مفهوم خدا را به شکلی عینی، ملموس و صمیمی مطرح می­کنند. شاعر غیرمسلمان از زبان کودک جسورانه با خدا سخن می­گوید و حتی از سر و کول خدا بالا می­رود: